Peter Wientjens overleden
In Memoriam Peter Wientjens.
Op 22 april 24 bereikte ons het trieste bericht dat ons erelid Peter Wientjens was overleden.
Peter was vanaf 1 januari 1975 lid van Kon. Harmonie St. Cecilia, nadat hij al een muzikale loopbaan achter de rug had bij andere verenigingen. Hij begon op de althoorn, stapte over op de corhoorn en later de Franse hoorn (linkse hoorn) vanwege de mooie klank. Hij heeft nog les gehad van Hendrik de Bruijn en Piet Stadhouders, volgde daarna les in Dongen en oefende veel thuis. We hebben 40 jaar lang mogen genieten van hem als actief muzikant en daarnaast en ook daarna heeft hij zich ook altijd ingezet voor onze vereniging en het is bijna onmogelijk om alles te noemen.
Hij was de laatste voorzitter van het “werkend bestuur” en toen de structuur van hoofdbestuur en werkend bestuur werd gewijzigd werd hij bestuurslid in de periode van de viering van ons 175-jarig bestaan; met wat pauzes bleef hij Bestuurslid tot 2008. In al die jaren zat hij in diverse commissies, zoals de donateurscie, muziekcie, creatievecie en jeugdcie.
Bij ons 200-jarig bestaan zat hij in de stuurgroep “Meer muziek 2007”. Lange tijd heeft hij ook gespeeld in het blazerskwintet 3+2 (als enige mannelijke speler!). Samen met Piet Koks heeft hij seniorenorkest Gillesia opgericht en hij speelde daarin ook een tijdje als hoornist.
We kenden hem als iemand met een vaak uitgesproken mening die hij bijv. verkondigde in het muziekkrantje van vroeger, als TontjeKritiek.
Peter was ook een gangmaker die graag feesten mee organiseerde en een inhoudelijke bijdrage leverde met stukjes en voordrachten. Vooral de dames van onze vereniging herinneren zich allemaal dat er met hem goed te dansen viel. Echtgenote José heeft hem vaak moeten missen voor de club, maar gelukkig was zij zelf ook vaak aanwezig binnen onze vereniging. Hij heeft de muzikale genen doorgegeven aan zijn zoon Twan, van wie we ook jarenlang plezier mochten hebben.
Toen Peter aangaf te willen stoppen met hoorn blazen hebben we hem, omdat hij zoveel voor ons betekende, benoemd tot erelid, op 12 december 2015.
In de periode ervoor was Peter ernstig ziek; eigenlijk was hij “opgegeven”, maar vooral door zijn volhardendheid en het blijven geloven in oplossingen, overwon hij die vervelende ziekte, zodat we nog veel plezier mochten hebben van zijn erelidmaatschap, wat hij actief invulde, samen met zijn collega’s ereleden.
Helaas kruiste een paar jaar geleden een andere vervelende ziekte zijn pad: Alzheimer met daarbij, alsof het al niet erg genoeg was, Parkinson. Peter deelde dit zoveel mogelijk zelf aan iedereen mee en toonde zodoende zijn kracht. Hij bleef zoveel mogelijk actief: fietsen; toen dat niet meer kon, liep hij zijn dagelijkse rondjes. Maar het ging bergafwaarts en na een delier kon hij niet meer thuis blijven en kreeg hij een kamer in St. Franciscus. José bezocht hem iedere dag minstens 1 keer; het was voor beiden een erg lastige periode. Toch kon Peter nog zichtbaar genieten van mooie momenten en verloor hij nooit zijn gevoel voor humor.
Vaak eindigt Alzheimer met echt fysieke aandoeningen, zoals longontsteking. Dat was ook bij Peter het geval. Peter is 78 jaar oud geworden.
Wij koesteren nu alle mooie herinneringen en zullen het nog vaak over Peter hebben. We wensen José, de kinderen en kleinkinderen veel sterkte in deze nare periode.
22-04-2024
